Iedereen heeft zo iemand in de familie. Die heeft na lang wikken en wegen een nieuwe computer gekocht en legt aan je uit dat het de beste prijs-kwaliteitsdeal is. Dat hij nodig is voor het werk en voor drie jaar gratis verzekerd. Dat hij alles sneller kan en zichzelf dus terugverdient binnen de kortste keren. Dat ze er maar vijf van hadden en hij normaal honderden euro’s duurder is. Absoluut geen luxe dus. “Dat je dat maar weet.”

Sommige families hebben er ook zó een: Die thuiskomt en dan zomaar een nieuwe laptop heeft gekocht. Die dat niet van plan was en hem eigenlijk ook helemaal niet nodig heeft. Maar die er langs liep, op slag verliefd werd en hem gewoon hebben wilde. Die je laat zien hoe mooi en hoe snel en hoe glimmend en hip en sexy en .. nou ja gewoon. “Móet je toch kijken.”

Ze zijn uitersten; de koper met het verstand en die van het hart.
Welk van de twee wil je in jouw winkel?
En waaraan kan ik dat zien?