Stilstilstil

26 aug 2009 | leiderschap, ondernemen, organiseren

U wilt het misschien liever niet horen, maar een flink deel van uw mensen verveelt zich. Het is landerigheid troef in die hippe flexkantoren van u, maar net zo goed op de parkeerplaatsen langs de snelwegen. Vertel mij wat. De werkeloosheid loopt nog niet al te veel op, maar de verveling des te meer.
Het is overleven geblazen, wachten tot de zaken weer aantrekken. Tot die tijd doen ze drukdrukdruk, om maar niet te hoeven zeggen dat ze te weinig werk hebben. Diep van binnen weet u het wel, maar de waarheid kan soms té pijnlijk zijn, en de werkdag te lang.
De winnaars zijn de eerlijken, de bazen net zo goed als de mensen. Stilte biedt ruimte voor nieuwe dingen, kansen voor als het straks weer gaat lopen. Eerst met de billen bloot dus en vervolgens met de handen uit de mouwen. De hele dag patience is ook niet alles.

Deel dit met

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Meer:

Tevroegpensioen

Tevroegpensioen

Ik was er wel klaar mee. Met bedrijven en organisaties, met adviseren, trainen en interimmen. Met het gedoe. Dacht ik. En...

Lees meer
Zo ene

Zo ene

Als ik me buk valt m’n bril in de wcStaat er drie plakjes, dan vind ik er maar tweeMoet er eentje kotsen, dan heb ik net...

Lees meer
Wachten op post

Wachten op post

Dat je zó kunt wonen. Dat je zó kunt leven. Charles en ik moeten beiden hetzelfde gedacht hebben, terwijl we rondliepen in de...

Lees meer