Wie een dipje heeft moet vooral niet teveel in zijn hoofd blijven zitten. De beste remedie bij depressie is het verleiden van de patient tot activiteit. Het heeft iets met aandacht te maken en waarschijnlijk ook met stofjes in je hoofd. Ben je lusteloos en verdrietig,  ga dan een eind fietsen. Goede kans dat je met een andere bril op thuiskomt. Zie je het niet meer zitten en duik je liever onder de deken? Ga nu je huis schilderen! Je krijgt een goed gevoel van het resultaat en ook gewoon van het doen. Het klinkt een beetje als jezelf aan je eigen haren uit het moeras trekken. Onmogelijk? Zet je verstand op nul en je merkt dat het kan.

Bert Wagendorp schreef vanmorgen een column in de Volkskrant met als titel Grote Aankoop. We moeten onszelf de crisis uit consumeren betoogt hij. Juist elkaar het vertrouwen teruggeven en aankopen doen in het belang van de economie. Hij heeft natuurlijk gelijk. Het geld klotst op onze spaarrekeningen en de economische crisis is een stemmingscrisis. De grote depressie zit meer tussen onze oren dan in onze portemonnee.

Zo bezien is het geen fraai voorbeeld dat het kabinet ons nu al weken geeft. Wekenlang gaan zitten somberen en piekeren onder de noemer van grote bezuinigingen is niet goed voor het geloof in onszelf. De heren zitten heel erg in hun hoofd en ondernemen ondertussen weinig om ons tegen beter weten in het goede gevoel terug te geven. Hun verbale en non-verbale positiviteit is niet gebaseerd op positieve actie. En overtuigt dus niet. Ze verleidt ons niet.

Ik had niet gedacht dat ik in mijn blogs ooit over iets met politiek zou schrijven. Beter maar de laatste keer ook. Ik ga weer positieve dingen doen.