Het is misschien wat simpel. Maar elke keer dat ik voor een klus sta is mijn eerste vraag: “Wat moet er hier veranderen?” En  vervolgens: “Van wie en voor wie?” Hoe ingewikkeld de problematiek ook is, het stellen van deze paar vragen helpt om snel de kern beet te pakken. Niet zelden volgen een diepe zucht en een lange stilte aan de andere kant van de tafel; teken dat je beet hebt. Je kunt natuurlijk ook omwegen bewandelen, maar dat is alleen goed als je graag veel uren maakt.
Hoe groot de nood ook is, niet iedereen zal direct beamen dát er iets moet veranderen. Sommige opdrachtgevers willen eigenlijk niets veranderen. Ze willen juist dat het blijft zoals het is. Zij zullen de “verandervraag” als bedreigend ervaren. Het is de verandering zelf, waarmee ze worstelen. Hen moet je helpen met het accepteren van verandering als constante. Met dat zoals het was niet meer is, laat staan zal zijn. Hun veranderen is anders omgaan met veranderen. Dat is ook een soort van houvast.
De mooiste opdrachten zijn die, waar een sterke veranderwens uit spreekt. Het is prettig luisteren naar iemand die goed verschil weet te maken tussen wat hij/zij nu ervaart en hoe dat in de toekomst zou moeten zijn. Die ook kan uitleggen hoe hij/zij er niet alleen zelf beter van wordt, maar juist anderen ook. Zo iemand heeft vaak niet meer nodig dan een luisterend oor en een aanmoedigend duwtje. Of iemand die de juiste vragen stelt en niet met het eerste antwoord genoegen neemt.
Ondernemen is professioneel ontevreden zijn en weten wat je daaraan gaat doen.