Hoe laat je je publiek balanceren tussen gaap en gil? Ik schreef er al eerder over in Communiceren op het randje. Dat balanceren geldt voor het krijgen van aandacht en ook voor het vasthouden ervan. Maar er is een derde fase waarin het heel precies komt en dan gaat het over “aantrekken”. Alle ogen op jou is één, maar hoe krijg je ze mee de deur uit of door?

Selling is dating en verkopen is flirten. Het gaat niet om duwen, maar om aangetrokken worden en daarbij is het meestal niet handig om het braafste jongetje van de klas te zijn. Denk maar aan de kroeg of het terras. Het is iets met niet-braaf zijn, niet-attent, een beetje slordig of onaangepast, dat werkt als een magneet. Gretigheid is voor griezels. Ietsje ongeïnteresseerd maakt juist nieuwsgierig. Nonchalance is sexy, ook in zaken.

Je moet het niet overdrijven. Met lomp en bot maak je geen vrienden en met staren en stalken wordt je geen meester-verleider. Gespeelde achteloosheid komt dichter in de buurt. Niet teveel je best doen, een tikje chaotisch, een beetje zondigen tegen conventies. Net zo lang tot de andere partij zijn of haar nieuwsgierigheid niet meer kan onderdrukken. En dan ook toeslaan. Want verleidingskunst is een en al finesse. En timing.