Je bent niet zo duidelijk als je denkt. In ieder geval niet duidelijk genoeg. Jijzelf, je organisatie, je team moeten het doen met een heel klein plekje op mijn harde schijf. Een paar kilobyte, ergens in een hoekje, van een map, op een lijstje tussen tetrabytes aan informatie van anderen. Die ik ook moet onthouden. Die ik moet kunnen terugvinden als het nodig is. Het minste wat je me kunt geven is een zoekterm. Een trefwoord. Geef me jouw trefwoord.

Wat ik graag van je wil weten is:

1. Wanneer moet ik je bellen. Bij wat voor vraag of welk probleem dat ik ga tegenkomen?
2. Waarom jij en niet iemand anders. Wat mis ik als ik jou oversla?
3. Hoe komt het dat je zo goed bent als je zegt? Wat zit erachter? Wat drijft je?
4. Wie kan dat bevestigen? Voor wie heb je het eerder gedaan? Wat zeggen ze over je?
5. Wat is mijn return op investeren in jou? Wat levert het me op?

Maar als er één ding is dat ik móet weten, wat is je unieke trefwoord? Wat is het ene ding dat ik van je moet opslaan. Hoe wil je dat ik je onthou?
Zie je? Duidelijkheid is soms best verder zoeken.