Je doet het niet gauw goed, als burgemeester in orkaantijd. Ray Nagin joeg zijn inwoners de stuipen op het lijf en de stad uit.  “Jullie moeten bang zijn. Jullie moeten ongerust zijn en jullie moeten zo snel mogelijk New Orleans verlaten. Dit wordt de storm van de eeuw”. Overtuigend was hij zeker, gezien de uittocht van miljoenen mensen. De windkracht viel tegen, gelukkig voor de stad, maar helaas voor de volgende keer dat het hard waait. Wat is de overtreffende trap van “storm van de eeuw”?
Bangmaken is een communicatiestrategie waar je zuinig mee moet zijn. Als het gaat om mensen in beweging te krijgen heeft ze een afnemende opbrengst. Hoe luider je bangspreekt, des te groter de kans dat je ongelijk krijgt. Maar wie te weinig waarschuwt, die heeft ook een probleem.
In massacommunicatie is duidelijk synoniem geworden voor luid. Is er een weg terug, naar zoiets als angstaanjagend fluisteren?