Om een verkeerde indruk te vermijden leg ik het meestal maar even uit: Terwijl ik een gesprek voer schrijf ik niet of nauwelijks. Ik heb er de tijd tijd niet voor. Of eigenlijk: ik doe liever iets anders.
Wie schrijft die blijft, schrijft men. Ik zou wel willen, maar ik kan het niet, luisteren en schrijven tegelijk. Zodra ik ga pennen, zie ik niet meer wat er gezegd wordt. Ik hoor het nog wel, maar de rest ontgaat me. En die rest wil ik niet missen.
Ik los het anders op. Direct na afloop van elk gesprek vind ik wel een paar minuten om tegen mijn voice recorder aan te praten. Een live verslag van wat zojuist gepasseerd is, gestructureerd, met inkleuring, met de hoofdlijnen én de bijzaken. Het leuke is: mijn herinnering is preciezer en completer dankzij mijn gesproken archief. En ik hoef ook niet meer te puzzelen op mijn eigen handschrift.
Laat los, dat papier en die pen. Luister met je oren en met ogen. Als je bewust vertrouwen geeft aan je geheugen, dan gaat het opeens heel erg zijn best voor je doen.
Dag Wim, helemaal mijn ding! Maar wat doe je daarna: werk je je memo’s uit of bewaar je de wav-jes? Ben erg benieuwd!
Met enthousiaste groet, John Vrakking | daVinci – Orde op Zaken
Helemaal mee eens!
Ik kan geen fatsoenlijk tweerichtinggesprek voeren als ik ook nog aantekeningen moet maken.
Bied ook de mogelijkheid een citaat nog eens rustig na te luisteren. Wat bedoelde hij/zij nu precies?
Gespreksopname telefoon loopt mee.
Het is ook handig bij een telefonisch interview in combinatie met de luidspreker
Ik vraag wel altijd even toestemming voor opname. Maar eigenlijk heeft nooit iemand er een bezwaar tegen. Het praat prettiger tegen iemand die de volle aandacht voor je heeft.
Ingrid
Ik bewaar ze John en luister terug vooraf aan volgend gesprek. Geeft “kleur”. En zelden bezwaar, mits je maar vraagt idd Ingrid. Effect is intensiever gesprek. Dank voor jullie reactie
Hallo Wim,
Zó leuk dat jij nou juist opschrijft waar menig ander (lees; ook ik) mee heb gestoeid. Zal ik nu notities gaan maken of het gesprek in al z’n intensiteit mee willen maken? En juist ‘die rest’ zoals jij dat noemt is zó belangrijk om mee te krijgen! En ja, je geheugen doet juist dan veel meer voor je dan waar je van tevoren maar enigszins op durfde te vertrouwen….
Ruud