Bij alles wat mooi en aardig is draait het om sponsoring tegenwoordig. Ik heb mijn halve leven naar sponsoren gezocht, voor uiteenlopende doelen, het een nog nobeler dan het ander. En een flink deel van die tijd was ik zelf ook sponsor. Voor sponsoring heb je een verhaal nodig, en tegenprestaties, het sponsorplaatje. En gedeelde belangen. Anders kun je het wel schudden. Vertel mij wat over sponsoring. Je kunt er maar wat druk mee zijn, met je sponsorlijstje.

Een ander lijstje heb ik soms wat laten versloffen. Het lijstje met donateurs; mensen die ook willen bijdragen, maar waarvoor je geen gelikte presentatie hoeft te houden. Ze geloven je zo wel, op je blauwe ogen, zonder tegenprestatie. Je hoeft er niet veel woorden aan vuil te maken. Ze geven belangeloos, omdat ze je doel belangrijk genoeg vinden. En volgend jaar mag je weer aanbellen. Als het nodig is. Want dat begrijpen ze.

Dat tweede lijstje is lastiger dan het eerste. Niet omdat die mensen er niet zijn, maar omdat je ze niets van je terug vragen. Ze vinden het niet erg als er geen programmaboekje is. Of een website, logovermelding, of VIP-terras. Ze wíllen niet eens in het programmaboekje met hun naam. Het enige dat ze verwachten is dat je ze belt en ze vraagt. Verder niks. Dat je komt als je met lege handen staat. En met lege handen komen, dat vereist moed.

Zoek niet alleen sponsors. Weet wie je donateur willen zijn. En stap op ze af.