De meeste mensen zitten vol. Niet zo gek dus dat je er niks in krijgt. Ze zitten vol met van alles; ideeën, plannen, taken, meningen en frustraties. Tot hun nek. Tot over de rand. Als jij ze nog iets mee wilt geven dan wordt dat lastig. Er is gewoon geen ruimte voor, voor jouw argumenten en overwegingen. Er zal iets uit moeten, voor er iets in kan.
En jij maar denken dat ze je niet begrijpen of begrijpen willen. Dat je niet voldoende duidelijk bent of overtuigend genoeg. Je wringt je in bochten om het tussen hun oren te krijgen, in hun systeem. Linksom of rechtsom, maar het kwartje moet toch een keer vallen. Waarom nemen ze het niet gewoon van je aan?
Het meeste onbegrip is geen onwilligheid. Het is onvoldoende overlooptijd; tijd om plek vrij te maken voor nieuwe argumenten, nl. die van jou. Het beste wat je kunt doen om duidelijker en beter begrepen te worden is mensen die tijd gunnen. Om ze eerst over te laten lopen van dat waarvan ze vol zitten, om daar royaal tijd voor te reserveren. Hoe meer er uit is, des te meer er vervolgens in kan. Kost tijd, maar dan krijg je ook wat.
Wie beter begrepen wil worden begint met langzaam luisteren.