Sommige dingen zie je gewoon niet aankomen. Het eerste wat je merkt is de klap en dan is het te laat. Na de shock komt de verbijstering. Hoe heb ik dat over het hoofd kunnen zien? Terwijl ik juist zo goed zat op te letten. Op alles voorbereid, maar niet op dit.
In de auto leren we om niet alleen recht vooruit te kijken, maar ook continu onze spiegels en onze ooghoeken te gebruiken. Deden we dat niet, dan ging het nog veel vaker fout. In communicatie zijn we soms zo gefocussed op ons doel dat er blikvernauwing ontstaat. We nemen niet meer waar wat er links, rechts of achter ons gebeurt en voor we het weten raakt iets ons vol in de flank. We vragen ons af: Hadden we dat dan niet kunnen zien aankomen? Bewustworden van je blinde vlek of dode hoek is een pijnlijke maar nuttige ervaring.