Onafhankelijk is ook niet alles

21 jun 2012 | communicatie, leiderschap, ondernemen, organiseren

Wie voor zichzelf begint heeft veel vrienden. De baas, de bank en de belastingdienst; allemaal willen ze wel een zetje of een duwtje geven. Ondernemingszin is sympathiek. Die wordt aangemoedigd, ondersteund en gefaciliteerd. Ook klanten waarderen initiatief en zullen je graag op gang helpen. Weinig mensen kunnen een hulpvraag negeren. Je hebt gewoon een hoge gunfactor.

Wie eenmaal goed aan de gang is wil dat ook laten weten. Zelfstandig zijn is zelf je broek ophouden en dat laten zien aan anderen. De uitstraling is anders dan die van de beginner. Op eigen benen staan en overeind blijven maakt sterk en geeft onafhankelijkheid. Men ziet dat je het wel redt en de helpende handen trekken zich terug. Maar voor je het weet wordt het stil om je heen.

Het lijkt een tegenstrijdigheid en geen geringe. Onafhankelijkheid uitstralen en tegelijk open staan voor alle denkbare hulp. Veel net-niet-meer-starters maken de keuze en de fout. Vol zelfvertrouwen stralen ze uit dat ze het nu wel zonder ons redden. Wij begrijpen dat als “die heeft ons niet meer nodig” en zoeken andere wegen voor onze welwillendheid.

Gevorderde ondernemers weten inmiddels wel dat het zo niet werkt. De mooiste dingen ontstaan uit het besef dat we in ons eentje echt helemaal niets tot stand kunnen brengen. Blijf je ondernemersleven lang hulp vragen.

Deel dit met

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Meer:

Tevroegpensioen

Tevroegpensioen

Ik was er wel klaar mee. Met bedrijven en organisaties, met adviseren, trainen en interimmen. Met het gedoe. Dacht ik. En...

Lees meer