Het gaat niet om de 200 mensen die jij kent, maar om de 200 die zij elk weer kennen. In het evangelie van het moderne netwerken is dit een “popular belief” en daarbij mag u best wat spelen met de getallen. Reken het maar na; in maximaal zes stappen sta je in contact met iedereen op deze planeet. Je hebt nooit teveel visitekaartjes bij je.
Zo waar als het is, er zit ook een gevaar in deze netwerkattitude. Voor je het weet ben je niet bezig met wie er voor je staat, maar met degenen áchter hem of haar. Terwijl je met iemand kennismaakt, kijkt je al over diens schouder, naar wie er meekomen in zijn of haar kielzog. Weinig respectvol en het werkt zelfs tegen je. Want daar zijn wij allergisch voor.
Netwerken is vooral aanwezigheid en aandacht. Doe het met de mensen die je voor je hebt. Nu en hier. Wat er verder van komt, daar kom je later wel achter. Ook dat is een geloofskwestie.
Netwerken is niet over de schouder kijken
