Voelen doe je niet met je hoofd

door | 19 aug 2010 | communicatie, gespreksvoering

Ze voelde gewoon dat hij niet constructief wilde meedenken vanwege de kosten. En haar houding gaf hem het gevoel dat zij nog steeds vasthield aan de oude oplossing, om vriendjes te blijven met het hoofdkantoor. Mijn gevoel erbij was BOOS.
Vraag naar iemands gevoel, en negen van de tien keer is het antwoord geen gevoel maar een gedachte. Gedachten zijn constructies van de geest, vol met veronderstellingen en argumenten en klaar om op geschoten te worden, met tegenwerpingen en weerleggingen. Zo bekvechten we wat af, over jouw gevoel en over het mijne.
Ik leg het nog maar eens uit: voelen doe je niet met je hersens, maar met je lijf. Als je iets voelt doet iets pijn, wordt het ergens warm, zwaar of koud, gaat het jeuken, breekt je het zweet uit, krijg je een droge mond enzovoort. Geef dat een naam en dan weten wij waar jij last van hebt. Het betekent dat je verdrietig, teleurgesteld, bang, blij, of hoopvol bent; en daarover is geen discussie mogelijk. Het is wat het is en we moeten dan maar eens zien wat we daar mee kunnen.