Het is niet makkelijk, maar je kunt het; niét meteen afgaan op je eerste indruk.
De eerste indruk van die je maakt van iemand, die is zo sterk, die kun je niet uitschakelen, zeggen ze. Net als niét aan roze olifanten denken; het lijkt bijna onmogelijk.  Maar dat bepaal je altijd zelf nog, toch?
Onze eerste indruk doet vaak geen recht aan de ander. Dat ligt niet aan die persoon, maar aan onze luie geest. We kijken vluchtig en slordig en we denken van alles te  herkennen. Da’s makkelijk en zo zijn we snel klaar met hem of haar. Zo oordelen we op basis van wat achter ons ligt, in plaats van wat we voor ons zien.
Maar niét te snel oordelen, dat is een lastige – want negatieve – instructie aan jezelf. Het lukt je alleen als je hem vervangt door iets positiefs.  Bijvoorbeeld door het voornemen om bij een volgende gelegenheid wél eerst goed te kijken, wél zorgvuldig te luisteren. Naar de ander en naar je gevoel.  Om het wél eerst maar eens te laten gebeuren en dan pas je mening te vormen. Uitstel kan prachtig zijn.