Doe het niet. Begin er niet aan, is mijn advies. Als je niks te zeggen hebt, schrijf het dan ook niet op. Verspil je tijd er niet aan en val mij er niet mee lastig. Maar als je wel een punt hebt om te maken, wees dan zuinig met woorden. Overdaad schaadt.

Schrijven is niet lastig. Het is het denken dat er aan vooraf gaat, dat het moeilijkst is. Over woorden hoef je jezelf niet druk te maken. Die zijn er meer dan genoeg. Het zijn de punten die schaars zijn. Dus denk goed na over welk punt je wilt maken en waar je punten gaat zetten. Voor je het weet sneeuwen ze onder. Onder de woorden. Je punten.

Schrijven is in de eerste plaats denken. Jezelf vragen stellen. Over een kwestie, over een oplossing die niet werkt en over jouw antwoord om er wel uit te komen. Waarover maak je je druk? Wat zie je gebeuren waar je professionele haren van overeind gaan staan. En hoe kan het beter, slimmer, goedkoper en sneller? Zodra je dat weet komen de woorden vanzelf. Net als de punten.

Als je het toch doet – schrijven – doe het dan om mij wijzer te maken. Schrijf zo dat ik van je kan leren. Want dat is wat ik graag wil lezen.