Het wordt niet live uitgezonden en er staan geen verslagen in de krant van morgen. Maar waarom gedragen we ons in vergaderingen dan zo vaak als voetballers in degradatiestrijd? We gebruiken handen en voeten om elkaar af te stoppen voor de middenlijn. Een spel dat niet om aan te zien is.
Veel van onze uitwisselingen zijn niet meer dan wedstrijdjes heen-en-weer-roepen. Het lijkt soms of het halverwege tegenhouden van de ander kracht toevoegt aan onze eigen argumenten. Terwijl iedereen wel aanvoelt dat het juist andersom is.
Eerst de ander laten komen is de enige manier om ruimte te maken voor je eigen verhaal. Het speelveld groter maken heet dat in de sport. Het geeft zicht op de sterkten én de zwakten van de ander en maakt kansen voor mooier spel. Verspil uw argumenten niet aan schermutselingen op het middenveld, wacht eens wat langer en geef op het juiste moment die lange bal naar voren.