Het is dweilen met de kraan open; management. We worden overstroomd met informatie, contacten en acties. En er komt een keer een einde aan; aan wat je kunt overzien, behappen en beheersen. Proberen alles te controleren is als wrijven in de vlek; een oplossing die het probleem alleen maar groter maakt.
De oplossing in-de-mode is om het bij jezelf te zoeken. Zelfmanagement in combinatie met slimme life-hacking als antwoord op het teveel-van-alles. Visie en focus om je agenda te baas te blijven. Maar op een dag is je emmertje vol en biedt ook dat geen soelaas meer. Misschien moeten we het toch minder van onszelf verwachten?
Ik spreek momenteel veel over vanzelfmanagement. Dat is leiding geven vanuit een levenshouding die eerlijker is tegenover onszelf. Die meer nadruk legt op interafhankelijkheid dan op ongebreideld geloof in eigen kunnen en moeten kunnen. Realistischer en kansrijker als de complexiteit alleen maar groeit. Een houding die leidt tot “stevig loslaten” in plaats van krampachtig vasthouden.
Stevig loslaten kun je leren. Je moet ervoor oefenen en je zult best een paar keer struikelen. Maar er komt een dag dat je merkt dat de dingen vanzelf soms beter gaan en mooier worden. Word ook vanzelfmanager.
Morgen meer.
Over “stevig loslaten”
