Een van de grootste problemen van deze tijd is afwezigheid. Mensen die er niet met hun hoofd bij zijn. Het nieuwe werken heeft er misschien iets mee te maken, maar het is niet de kern. Afleiding door smartphones en tablets is nog zichtbaar en benoembaar. Ter plekke. Je kunt afspraken maken over wanneer ze wel of niet aan staan. Dat komt wel goed op den duur. Daar wennen we wel aan.
Een betere manier om er mee om te gaan is direct na afloop en één-op-één. (Mits het je aangaat natuurlijk. Mits het iets met je doet. Mits je betrokkenheid voelt.) Neem zo iemand even apart en vertel wat je zag en wat je voelde. Nieuwsgierigheid? Schrik? Bezorgdheid? En zwijg dan. Laat het niet wegwimpelen, maar hou vast. Respectvol en liefdevol. En geef hem of haar de tijd. In zo’n cruciaal gesprek moeten mensen soms van ver terugkomen.