Zo gaat de lol er wel een beetje van af. Ik las dat nu al bekend is welke voetballer de recordtransfer van Neymar gaat overtreffen. “Big data tells….” En ook dat data-analyse de doorslag gaf bij de Europese titel van de voetbalvrouwen. Ik heb nooit gegokt op sportwedstrijden en ik hoef er dus ook niet meer aan te beginnen. Alles wordt voorspelbaar dankzij big data; de files, het weer, sportwedstrijden….. Uiteindelijk de bedrijfswinsten en de beurs ook natuurlijk. We gaan naar een leven zonder verrassingen.

Ik ben nog van de marketinggulden die voor de helft weggegooid geld was; je wist alleen niet welke helft. Goede reclamebureaus had je voor creatieve gekte, als tegenwicht voor de grijze spreadsheetneuzelaars op kantoor. Ze sloegen wel eens door, die reclamejongens en -meisjes en het resultaat viel wel eens dood, maar dan had je wel wat meegemaakt. Maar heel vaak ook bedachten ze dingen waardoor monden open vielen, waarmee harten verwarmd werden. En merken gebouwd.

Die tijd is definitief voorbij. Marketing belt nu met Google of Facebook om te vragen wat het kost om donderdag voor de middag vier procent omzet meer te scoren. En met elke onwetende muisklik die wij doen maken we die voorspelling zekerder. De winnaar van de Gouden Loekie 2021 is ook al bekend. Het is een banner en hij is ontworpen door een robot.

In de openbare ruimte gold ooit de één-procents-regeling. Eén procent van het bouwbudget was voor kunst. Een maatregel om zombiesteden en -gebouwen te voorkomen. Eén procent voor verrassing, verbazing en vertedering. Eén procent.
Ik pleit voor een internationale verplichting dat van elke marketing-euro een vast percentage wordt uitgegeven aan iets onnodig-maar-moois. De helft van een euro is misschien teveel gevraagd, maar met bijvoorbeeld 10% weggegooid geld wordt de wereld al een stuk vermakelijker.