Sorry dat ik het zeg. Ik kan het ook niet helpen. Het zal wel aan mij liggen. Wie ben ik? Ik ben ook maar een eenvoudige *invullen*. Ik wil me er niet mee bemoeien. Mijn mening voor een betere. Neem me niet kwalijk hoor. Ik ben ook maar een leek. Ik heb de wijsheid ook niet in pacht, dus jij weet vast nóg wel een paar variaties op dit thema.
Maar wil je het nooit meer zeggen? Want ik geloof je niet. Want je zet geen punt. Negen van de tien keer volgen er een komma, een maar en een mening. Wat moet ik daar nog mee dan?
Kruip er niet zo mee onder, met die mening van je. Het is namelijk een beetje laf. Je zegt wat je vindt, maar je doet vervolgens net alsof het niet belangrijk is. Maar je zégt het wel. Wat moeten wij nu? Met je in discussie gaan? Je maakt je punt, maar trekt direct je handen ervan af. Er is iets losgelaten in de ruimte, maar jij was het niet. Verbale winderigheid is het. Het klimaat wordt er niet beter van.
Last van verbale winderigheid?
