Het is een beginnersfout, hij wordt vooral gemaakt door onervaren onderhandelaars; niet nadenken over wisselgeld. Ze gaan voor het resultaat dat ze in hun hoofd hebben en niks anders. Krijgen ze dat niet, dan staan ze met hun mond vol tanden …. en even later met lege handen.
Nauwkeurig weten wat je wilt en tegelijk open staan voor alternatieven, onverwachte kansen, compromissen etcetera. Voor slimme mensen is dat geen tegenspraak. Ze pinnen zich niet vast op één uitkomst, maar zorgen dat er altijd uitruilruimte is. Ze gaan nooit op pad met een gepast bedrag, ze hebben altijd ruim wisselgeld. En ze komen vaker verrichterzake thuis.