Je weet niet wat je niet weet. En het is beter om daar maar vrede mee te hebben. Die zoektocht is eindeloos en veel weten maakt niet persé gelukkiger. Maar sóms zijn er anderen die je iets in de schoot werpen. Niet gezocht, ongevraagd en juist dan vaak waardevol.
Gisteren kreeg ik een tweet van Carolien. Ze leest deze blog al langere tijd en er moest haar iets van het hart. Iets over de toon en strekking van mijn stukjes en hoe die veranderd zijn de laatste tijd. En niet ten goede. In haar beleving dan. Dat ze dat jammer vond en dat ik dat even weten moest. Niet heel leuk om te lezen natuurlijk, maar wel heel nuttig.
De beste dingen om te weten te komen, zijn niet altijd de aangename. Diep in je hart weet je dat en dat weerhoud je er makkelijk van, om er naar op zoek te gaan. Daarom is het mooi als iemand je ongevraagd wijzer maakt. Want wat je niet weet dat deert je niet, én dat leert je niet.
Gevraagde feedback is goed. Ongevraagde vaak nog beter. Sta open.
Krijg nou wat
