Ze heten niet voor niets genotsmiddelen. En van oudsher horen ze bij feestjes en partijtjes, alcohol, tabak en andere stimulerende producten. Ze begeleiden de piekmomenten in het bestaan, met ontspanning, met troost of met een oppepper. Ze hebben ook bijwerkingen, maar hun verslavende effect op ons is krachtig. Daar helpen geen waarschuwingsteksten, wetgeving of oorlogen tegen.
De marketing van verslavende middelen is eenvoudig. Ze draait om de P van product en de V van verkrijgbaarheid. Het gebruik zelf van het product is sterkere promotie dan welke campagne. Verkrijgbaarheid is ook zo’n verhaal. Niets is zo goed voor de prijs als de selectieve distributie die het gevolg is van een overheidsverbod.
Daar zijn lessen van te leren lijkt me. Het beste voor je prijs en je afzet is een verslavende component in de product of dienstverlening. Iets waar je klanten geen weerstand tegen hebben; een genotservaring zonder vergelijking. Iets dat lijkt op de werking van nicotine of alcohol, iets dat een moment van troost of euforie geeft. Zonder de morning after effecten, maar net zo verslavend. Niet eens je hele propositie, maar wel íets dat onweerstaanbaar is. Zorg voor zo’n piekervaring bij je klanten, benoem die, herhaal hem en herinner je klanten er met regelmaat aan. Tip: voeg er (de schijn van) een gelimiteerde verkrijgbaarbaarheid aan toe. Zorg dat je in de genotsmiddelenmarketing komt.
Nabrander. Terwijl ik dit schrijf komt het bericht van de dood van Apple CEO Steve Jobs. Als er iemand was die hier werk van maakte, dan was hij het wel.