Voor je het weet heb je ruzie. Als je gevoel met je aan de haal gaat, dan gaan je woorden er al gauw achteraan. En de ander wil natuurlijk niet achterblijven. Zo wordt het een struikelrace van argumenten, kris kras over het veld. Binnen de lijntjes en al gauw er ook buiten. Eenmaal hink stap sprong is er bijna niet te stoppen. Is er geen noodrem?
Voor wie zijn hoofd verliest is logica vaak ver weg. Toch is er een logische manier om de schade aan boedel en betrekkingen niet uit de hand te laten lopen. Het beste om te doen, als het echt uit de hand dreigt te lopen is pauzeren. Even stoppen met het gedoe, even weg uit de frontlinie. Een afkoelingsperiode voor het hoofd. Vaak kun je die nog wel afspreken. In de sport heet het een time out. Even de tijd stilzetten, straks gaan we wel weer verder.
Die dertig seconden of drie minuten kunnen een wereld van verschil maken. Na een ommetje langs de brievenbus lijkt wat er zonet gebeurde soms zó ridicuul. Ruzie is niet erg; komt in de beste (zakelijke) relaties voor. Je moet alleen wel een béétje je hoofd er bij houden.
Hoe verknal je een stevige ruzie?
