Vol is vol. Er kan niks meer bij, eerst moet er iets uit. Wat je er ook in probeert te stoppen, het schiet er over heen of het glijdt er langs af. Eerst helemaal leeg laten lopen is de enige remedie.
Een emotioneel mens is als een vol vat. In het zit me tot hier is hier letterlijk het randje. Kijk maar naar de handen. Een grens is bereikt en de maat is vol. Voor wat u toe te voegen of in te brengen heeft is simpelweg geen ruimte.
Hou dat nog maar even voor u en moedig de ander aan om leeg te lopen. Van ontploffing tot nadruppelen kost tijd. Gun u die, tot het vanzelf stil wordt. En kijk toch eens; wat een opluchting en wat een ruimte.