Het is ook nooit goed. Ik kreeg leuke reacties op mijn nieuwsbrief van gisteren, “maar die langere stukken waren ook altijd wel lekker om te lezen.” Oké oké, de boodschap is duidelijk.
Al jaren produceer ik maandelijks een column. Die stuur ik dan per
e-mail aan honderden relaties en vrienden. Geen verhandeling of essay, één a-4tje maximaal, want het moet wel gelezen worden. Frequentie en formaat worden gewaardeerd, hoor ik aan de reacties. Ik krijg zelden afmeldingen. Niks aan veranderen, zou je zeggen.
Maar je probeert wel eens wat. Zoals de laatste twee maanden bijvoorbeeld. “Misschien ook leuk om de lezers van mijn nieuwsbrief eens kennis te laten maken met mijn blogs”, dacht ik zomaar. Die blogs zijn stukken korter, geen woord teveel, dagelijks geproduceerd en ook goed gelezen. Vier van die blogs maken samen ook een nieuwsbrief. “Leuk Wim, maar dat was dus niet de bedoeling.”
Oké, ik heb de boodschap begrepen. Het mag af en toe best wel wat langdradiger. Voor de lezer van mijn nieuwsbrief en misschien ook wel voor jou hier. Komt helemaal in orde en voor de liefhebber nog maar eentje uit de oude doos. Schrijver, blijf bij wat men graag leest.
Het mag wel wat langdradiger
