“Het zijn altijd de beste mensen die vertrekken. En dan ook nog naar de directe concurrent.”
Gisteren twitterde ik “people leave managers, not companies”. Een golf van retweets volgde; herkenning alom. De quote kwam dan ook niet uit het niets, maar uit het boek “First break all the Rules”, van Buckinkham & Coffman. Kijk bij ongewenst personeelsverloop eerst eens naar je managers, is hun stelling. Ze baseren zich op een onderzoek van Gallup onder 80.000 managers. “The reasons why good people quit are their direct managers.” Lees het boek.
Maar draai het eens om. Waarom komen mensen eigenlijk bij je werken? De meeste vacatures staan bol van de missie en visie van de organisatie. Maar ik moet de eerste nog zien, waarin je kunt lezen wat voor type je aanstaande manager is. Natuurlijk, niemand accepteert een nieuwe job als er niet “iets van een soort van klik” is in de gesprekken. Maar hoe je nieuwe leidinggevende in het écht opereert, komt dat wel eens aan de orde?
Mensen solliciteren bij de organisatie en zeggen op vanwege de manager. Ik zou beginnen bij het begin en in de procedure meer aandacht geven aan de manager in kwestie. En als ik ergens kandidaat was, dan zou ik die aandacht eisen. Ik pleit voor werving en selectie als een proces van matchmaking tussen twee mensen. In plaats van tussen een jobdescription en een cv. Billen bloot die managers. Dat zal ze leren.