Je hebt regie en regie. Letterlijk; twee soorten. De ene en de andere. En het maakt geen verschil voor welke soort je kiest. Als je maar iets kiest. Afhankelijk van wat bij je past en waar de situatie om vraagt.
De eerste soort is die van het voortouw. Vroeg het woord nemen, bedoelingen uitspreken en peilen bij de anderen, vooruitkijken naar het resultaat en het gesprek opdelen in overzichtelijke stukken en stappen. Iedereens eens? Dan gaan we zo verder. Indrukwekkend voor zie er bij zit en veelbelovend voor het vervolg. Dominant en duidelijk, soms vraagt het er gewoon om.
De tweede soort regie is die van het achteroverleunen. Luisteren en kijken wat er gebeurt en wat niet. Wachten tot het een rommeltje wordt en niemand meer weet wat nu en hoe verder. Als alles al twee keer gezegd is neem jij het woord. Rustig en reparerend. Even terug naar waarvoor we hier ook weer zijn. Even op een rijtje wat we al gehad hebben. En hoe nu verder? Maakt de kemphanen jaloers en stelt de toeschouwers gerust. Soms heeft dat het meeste effect.
Op de juiste manier de regie pakken is één van de manieren om verschil te maken. Hét verschil.