Een fout is een fout is een fout is een fout. Ontkennen helpt niet, desnoods drukken we je wel met de neus op de feiten. Iedereen moet wel eens door het stof en als het jouw beurt is, ga dan diep. Het erkennen van een misser werkt als wonderolie voor de samenwerking. Mits spontaan en gemeend natuurlijk.
Ontkennen werkt precies andersom. Wie tegen alle bewijs in volhoudt, dat hij níet fout zat is al onderweg naar de deur. Uit. Klaar mee. Dag.
En dan is er nog het grote grijze gebied daartussenin. Technisch gesproken is er misschien geen sprake van een fout. Want er zijn allerlei redenen, waarom het niet helemaal ging zoals het had moeten gegaan. Het is niet zo zwart wit en op beide partijen is misschien wel wat aan te merken. Je kunt het daarbij laten… onuitgesproken… onbevredigend. Blijft er kou in de lucht.
In dat grote grijze gebied zit de echte winst in relaties. Proactief erkennen dat iets niet ideaal gelopen is – even los van schuld, boete en compensatie – is een signaal naar de ander dat deze er toe doet. Als klant, als collega, als mens met gevoelens. Ruiterlijkheid is een gat in de markt. In elke markt.