Soms moet je een uitdrukking niet vertalen. Het origineel is gewoon mooier dan de Nederlandse variant. Een voorbeeld is “An elephant in the room”. Die olifant is iets, dat zo groot en zo bedreigend is, dat de aanwezigen besluiten om het maar te negeren. Doen alsof het er niet is geeft een gevoel van veiligheid. Jezelf heel druk maken met andere dingen is dan ook een manier van ontkennen.
In gezonde teams is er altijd wel iemand die het wél durft om de olifant te benoemen. In gezonde teams wordt zo iemand niet weggewuifd, op stil gezet of afgeserveerd. Gezonde teams hebben weinig olifanten.
Maar wat als de olifant niet in de kamer is, maar in de bovenkamer? Als de olifant iets groots en confronterends is in je hoofd, op een plek waar niemand bij kan behalve jijzelf. Het is heel verleidelijk om dan veel lawaai te gaan maken, dingen overhoop halen, om je heen slaan, stennis maken, drama opvoeren, theater spelen. Door andere dingen groot te maken ontken en overschreeuw je wat er echt aan de hand is.
Wat wij voor je kunnen doen is luisteren naar je lawaai en vragen wat er nou écht aan de hand is. We zullen vasthoudend moeten zijn, want je zult ons niet direct toelaten bij de olifant in je zolderkamer. Je zult eerst alleen maar meer lawaai maken. Maar er komt een moment, dat je gaat inzien dat het goed voor je is als we met je meekijken. En vaak blijkt dan al snel dat het gaat om een opblaasolifant. Pfffff.