Ik zal u een voorbeeld geven. De drie kandidaten deden niet voor elkaar onder. De selectiecommissie vond het moeilijk, maar wist uiteindelijk toch unaniem een keuze te maken. Na afloop vroeg ik naar wat nu de doorslag had gegeven. Het antwoord was verrassend. Niet het cv maakte het verschil, niet leeftijd of ervaring, niet de geclaimde vaardigheden, maar de concrete voorbeelden van resultaten en de eigen rol daarin. ‘Geloofwaardig en overtuigend’, was de conclusie. De praktijk van alledag.
Uw praatjes zijn wel op orde. Maar dat is de minimumeis. We verwachten niet anders van iemand in uw functie, met uw rol en uw uurtarief. Waar het ons om gaat is het gevoel dat u het ook kunt. Dat u het eerder gedaan heeft en dat u daar resultaat mee geboekt heeft. Voor we u de baan of de opdracht geven, willen bewijs dat u er bij óns ook succes van maakt, ook al is dat tegenstrijdig natuurlijk. Maar u kunt ons wel helpen. Met voorbeelden bijvoorbeeld.
De praatjes die het verschil maken, zijn de praatjes met plaatjes. Het zijn de verhalen die de verbeelding stimuleren, die van betoog voorstelling worden. Als u geen beelden bij u heeft, dan moet u ze oproepen. Stelt u zich eens voor, dat ik het voor u uitteken, dat ik voor u schets hoe het onlangs concreet uitwerkte, hoe het vorm kreeg en wat het in die concrete situatie heeft opgeleverd. Laat me u een voorbeeld uit de praktijk geven. Ziet u het voor u?
Stop plaatjes in je praatjes
