Zojuist werd er aangebeld. In de pijpenstelen stond een meisje van een jaar of acht, met een pet op en een gesloten parapluutje in haar hand. “Heeft u ook voetbalplaatjes, mijnheer?” Ik moest helaas bekennen van niet, maar was wel gecharmeerd. ‘Oké zei ze met een glimlach en wilde zich al omdraaien’. Maar ik had nog een paar vragen aan haar.
Waarom ze niet achter het hek stond bij de winkel? ”Daar staat iedereen al en ze zijn alleen maar aan het vechten”, was haar antwoord. Of ze niet beter kon wachten tot het droog werd? “Nee, want op vrijdag doen heel veel mensen boodschappen. En ik heb een paraplu”, wees ze trots. En of ze al veel plaatjes had gekregen? “Nee, drie zakjes, maar als ik bij de jongens ga staan krijg ik helemaal niks.”
Ik heb haar veel succes gewenst en in stilte bedankt voor het lesje ondernemerschap. Je eigen plekje opzoeken en daar alle aandacht krijgen. Het ijzer smeden als het heet is. Je niet laten tegenhouden door storm, regen en andere tegenslagen. En je voortdurend bezinnen op de opbrengst van de acties. Ondernemen is soms kinderlijk simpel. En die dame, die komt er wel.