We volgden elkaar op afstand, wat een goede omschrijving is van veel van mijn twitter-relaties. Daarom vernam ik ook pas een maand geleden dat Gijs de Werker was overleden. “De herrie in mijn hoofd was niet meer te harden” was het laatste wat hij schreef. En nu lees ik over hem in de Volkskrant.

We deelden meer dan alleen de tinnitus, weet ik nu. Gijs was bedrijfseconoom, schrijver, gedreven twitteraar en fietser. Hij had stand up comedian willen worden. Het leest als mijn bio. Maar alles werd ondergeschikt aan de herrie. Hij verloor uiteindelijk het gevecht en toen ik dat zojuist hardop zei kwamen er opeens veel tranen.

Ik vermijd contact met lotgenoten waar ik kan. Het is onderdeel van mijn strategie om níet te vechten, maar erin te berusten. Er ís geen genezing voor tinnitus (en hyperacusis). Het gevecht ertegen is dodelijk vermoeiend en kan dodelijk worden. Maar ook accepteren en doorleven is uitputtend. Tinnitus vermijden is een eenzame weg.

“Niet te harden” is al jaren mijn mantra en antwoord in intieme kring. Een bezweringsformule voor de moeilijke momenten. Het is net alsof ik Gijs echt gekend heb.