Het duurde van vrijdag tot maandag, dus het was voorbij voor we het wisten. Geslaagd? Ja, dank je en we gaan het vaker doen, zo’n weekendje. Waar? Ergens in Limburg. Hoe? Het eerste het beste bungalowpark op internet. Prima in orde, alleen slechte matrassen en nauwelijks wifi.

En toen kwam de enquete. Ondanks dat ik werk in te halen had begon ik er gisteravond toch weer aan. Ik had natuurlijk beter moeten weten. De oren van het hoofd over diensten die ik niet genoten heb en hoeken van het park waar ik niet geweest ben. De enige medewerker die ik gesproken heb, was de juffrouw die de sleutel weer aanpakte. Wat nou gastvrijheid op een zevenpuntsschaal?

Het gros van de klanttevredenheidsmetingen gaat nergens over. Bedacht door navelstarende marketeers, die nieuwe cijfertjes nodig hebben voor de grafieken in hun maandrapportages. Stapels non-informatie waaraan een virtuele merkwaarde wordt ontleend. Marketingdrijfzand. Of we de volgende keer weer voor de firma Melkkan kiezen? Geen idee. We komen in ieder geval niet weer hier.

Nee, ik ben niet boos. Hooguit teleurgesteld. Het enige dat een marketeer hoeft te doen, is op maandag en vrijdag bij de slagboom gaan staan. Door het open autoraam vragen welke twee dingen er beter kunnen en daarna direct boom omhoog en uitzwaaien. Matrassen en wifi dus. Maar daarvoor heeft hij waarschijnlijk geen tijd. Druk met de maandrapportage, schat ik.

Marketing: horen wat je horen wilt, of weten willen wat je weten moet.