Ying en yang, snip en snap, onder en boven, aan alles zit twee kanten. Dit stukje is de achterkant van dat van gisteren, toen jullie nogal schrokken. Tienduizend trainingsuren Wim, waar ga ik die vandaan halen? Moet ik echt zoveel kilometers maken voor ik mag zeggen dat ik meetel. In mijn sport, mijn ding, mijn business.
Omdat het vandaag vrijdag is even een troostende aai over de bol en een bemoedigend klopje op de schouder. In alles heb je namelijk klassen en divisies, dus op weg naar de absolute top kun je nog tig keer kampioen worden onder je evenknieën. Blijf gewoon telkens de lat weer hoger leggen en de dingen doen die horen bij je nieuwe status. Op een dag kijk je dan met verbazing terug op hoe je ooit zwoegend begon, in de vierde klasse van de onderbond. “Hoe snel het allemaal gegaan is”.
Wat je ook kunt doen is een tak van sport kiezen die niemand bedrijft. Eentje waar de competitie taai maar overzichtelijk is. Zo ken ik iemand die in anderhalf jaar tijd van niks wereldkampioen is geworden. Op de step. Er doen wereldwijd maar driehonderd vrouwen mee, maar ze heeft er een heuse carriëre aan, met toeters en bellen en lauwerkransen. Er zijn zoveel wegen naar de top.