Wie wil er beginnen? Wie heeft het lef, steekt zijn neus uit, zijn kop boven het maaiveld? Wie heeft er lak? Aan de omstandigheden, de crisis, de recessie? Wie gaat er tegen de stroom in, steekt het vuurtje aan van de ommekeer? Iemand zal het moeten doen, anders komen we nooit uit het dal.
Als er iets duidelijk is geworden, is het wel dat de economische conjunctuur tussen de oren zit. Het vertrouwen van consumenten en bedrijven is als de slang en zijn eigen staart. Negatief maakt negatiever. En het was niet rooskleurig de laatste jaren. Zelden zijn we zo eerlijk geweest tegen elkaar, als ondernemers. Maar dat moet nu maar eens over zijn.
Er is maar één manier om er uit te komen – met z’n allen – en dat is het weer een beetje mooier maken dan het is. Deden we al die jaren van hoogconjunctuur toch ook? En toen ging het als een speer. “Hoe gaat het met je?” “Prima, prima, prima, het is hard werken vandaag maar de vooruitzichten zijn prachtig.” “En bij jou?” “Ik mag ook niet klagen, ik voorzie een voortreffelijk tweede halfjaar.”
We zullen onszelf uit het moeras moeten tillen – aan onze eigen haren – zoals de baron van Münchhaussen. En iemand moet ermee beginnen. Zal ik het maar doen dan?