Een week zonder bankpas

5 mei 2011 | communicatie, gedrag, klantvriendelijkheid

Daar ben je mooi klaar mee. Je verliest je bankpas, twee dagen voor een lang voorjaarsweekend. Schrik, paniek, bellen, blokkeren en vooral: hoe kom je nog aan geld? Wat een gedoe. Maar je hebt geluk. Want je pas is gevonden door een nette mijnheer. En die is zo aardig om hem even af te geven bij de balie van je bank. Binnen tien minuten krijg je een belletje. Misschien had je het verlies zelf nog niet eens gemerkt.
Maar zo gaat het dus niet. De juffrouw bij de bank zegt “dankuwel” en “blokkeren en een schrijven sturen.” De mijnheer is verbaasd: “maar dat kan wel een week duren” en oppert een telefoontje. Dat idee valt in slechte aarde, want “dat maken wij zelf wel uit”. De goede bedoeling wordt bureaucratisch afgestraft. De eigenaar van de pas heeft er geen plezier van.
Die bankjuffrouw kan niet beter en mag waarschijnlijk niet anders. “Het systeem en de procedures”. Ik weet hoe het werkt. Maar die bank laat de enorme kans liggen, om een klant even heel erg op te luchten. “En toen belde de bank” had hét verhaal van het weekend kunnen zijn.
Verschil maken in het leven van de anderen doe je niet door je aan de procedures te houden.
Verschil maken doe je door de weloverwogen keuze om er van af te wijken.

Deel dit met

3 Reacties

  1. Jan Carel

    Ik heb het bankpasverhaal gelezen en ‘het verschil’ maken en het hele verhaal boeit mij helemaal niet. Ik mis de ik in het verhaal en ervaar een geschrijf met zo veel afstandelijkheid, over je, je en je. Wie is je? Dit wordt niet mijn ‘hét verhaal’ voor over het weekend. Geniet van het weekend, ook zonder verhaal!

    Antwoord
  2. wimaalbers

    Dank voor je reactie. Die mij overigens wel verbaast. De Jij-vorm is een stijlkeuze. Die mijnheer was juist zeer betrokken bij de eigenares van die pas. Ik ben benieuwd of er meer lezers zijn die het als afstandelijk ervaren.

    Antwoord
  3. Fia Schooljan

    De ‘je’ kan iedereen zijn, en ook ik was dat vorig jaar. Rabobank Westervoort doet gelukkig niet aan ‘paarse krokodillen’ en regelde alles direct na legitimatie op het kantoor, overigens niet ‘mijn’ kantoor. Het team heb ik per live en online een pluim gegeven voor meedenken met de klant. Een week zonder bankpas is dus niet altijd nodig!

    Antwoord

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Meer:

Zo ene

Zo ene

Als ik me buk valt m’n bril in de wcStaat er drie plakjes, dan vind ik er maar tweeMoet er eentje kotsen, dan heb ik net...

Lees meer
Wachten op post

Wachten op post

Dat je zó kunt wonen. Dat je zó kunt leven. Charles en ik moeten beiden hetzelfde gedacht hebben, terwijl we rondliepen in de...

Lees meer