Ik was er even van in de war. De manager droeg jeans plus een versleten t-shirt en was op sandalen, terwijl de jongen van IT strak in pak was en op glimmende schoenen. Zijn boord stond open boven de stropdas, maar dat was alles. Ook ik was in pak, maar het koste me even om de juiste houding en toon te vinden.
Als snel bleek dat de baas even was teruggekomen van de camping en dat de IT-er die middag naar een begrafenis moest. Toen klopte het allemaal weer helemaal en verliep het gesprek vlotjes. Toch denk ik, dat ik het vervolggesprek straks in september nodig zal hebben, om hun situatie (en vraagstelling) écht goed te kunnen peilen.
De eerste indruk is natuurlijk een gouwe ouwe in de theorie over communicatie. Maar goed dat er zo af en toe een kras in de plaat zit, om je alert te houden.
De valkuil van de eerste indruk
