Leuke baan heeft het me altijd geleken. Manager sponsoring bij een multinational, zo eentje met een weggeefbudget met zes of zeven nullen. Je komt nog eens ergens, stel ik me zo voor.
Bij Rabobank hebben ze meerdere van die sponsormanagers. Vijftig miljoen krijg je echt in je eentje niet uitgedeeld, daar heb ik wel begrip voor. En dan nu opeens dertien daarvan overhouden? Omdat de wielersport toch iets minder heldhaftig blijkt dan we allemaal dachten. Wat moet je daar dan weer mee? Daar is al flink over vergaderd de afgelopen weken, dus ze weten al lang wat het gaat worden. Ik was er niet bij, maar heb wel een mening. Ik zet de opties even voor ze op een rij.
- Schrappen? Waarom niet? Als je op de kleintjes moet letten, waarom dan niet op de groten?
- Schaatsen? Niet doen. Want dan zit je wéér met Mart Smeets. Verpruts deze kans niet.
- Hockey? Daar kan niet meer geld bij. En het is al wereldtop. Gewoon lekker doordoen.
- Paardensport? Voor dertien miljoen koop je tegenwoordig anderhalf toppaard. Aan de sjeiks overlaten
- Cultuur? Speeltje van de private bankers. Een miljoentje meer misschien, maar je bereikt er de massa niet mee.
Lastig, lastig. Maar misschien kan het wel helemaal anders, meer Rabobank, meer coöperatief.
Cooperatief? Ja verdeel het in de coöperatie. Geef alle 130 lokale Rabobanken een ton extra voor de gemeenschap. Daarmee kunnen ze heel veel extra maatschappelijke goeds doen. Op eredivisieniveau hoofdsponsor worden in de sport bijvoorbeeld. Ik wil best meedenken en meevergaderen. Ze mogen me bellen. Maar misschien heb jij nog wel een beter idee? Wie niet? Schuif aan zou ik zeggen. Wij zijn toch de coöperatie?