Wat wil je liever? Mijn oordeel of mijn mening? Het eerste kun je direct krijgen, uit de losse pols, uit de onderbuik, niets ontziend. Voor het laatste moet je even geduld hebben. Ik moet hem nog opmaken, die mening. Kost even tijd, maar dan krijg je hem ook netjes afgewogen. Een mening is de optelsom van eerste indruk en ‘tweede gedachte’. (Zo’n mooie uit het Engels geleende term).
Een oordeel en een mening verschillen van elkaar op drie punten: De snelheid waarmee ze gevormd worden, de breedte van de waarneming en de scheiding van persoon en gedrag. Een oordeel is klaar voor je het weet, op het eerste gezicht of gevoel en zonder aanzien des persoons. Een mening daarentegen heeft meer tijd nodig en meerdere invalshoeken. En een mening gaat over het gedrag en niet over de mens.
De uitdaging is vertragen, nog even ophouden, aarzelen. Dat is tegen de stroom in, tegen het buikgevoel en tegen de waan van de dag. Maar zoveel dingen worden mooier als je ze laat rijpen, als je ze even de tijd geeft.
Je moet maar even geduld hebben
