Nederland heeft te weinig voorzitters. Niet van die types in driedelig grijs met sigaar en aardappel in de keel, maar verantwoordelijke mensen die de dingen in goede banen leiden. Onze gesprekken bijvoorbeeld. Want daar maken we met z’n allen toch wel een zootje van, door de bank genomen.
Het heet meeting, vergadering, projectoverleg of gewoon kennismakingsgesprek. Maar als we zo bij elkaar gaan zitten, rommelen we gemiddeld maar wat aan. We zijn al blij als er iemand een agenda gemaakt heeft. Met het doel van de vergadering komen we niet verder dan voortgangsoverleg, stand van zaken of bijpraten. En daarna allemaal tegelijk en iedereen door elkaar. Gek dat vergaderen een slechte naam heeft?
U hoeft geen voorzitter te zijn om het verschil te maken. Gewoon af en toe de grote lijn en de agenda er weer bij halen en vragen waar we zijn, met welk doel, hoe ver en of iedereen aan bod is geweest. Af en toe even vragen wat we nou vastleggen, welk besluit, welke actie, voor wie en wanneer. Kies de belangrijke momenten, maar overdrijf het niet, want als u het goed doet komt het nogal aan bij de anderen. Weest u zich daarvan bewust.
Bij onvoldoende gespreksleiding is gespreksregie een goed alternatief. Voorzitters worden gekozen of benoemd, maar regisseurs nemen zelf het heft in handen. Iedereen heeft het recht. Degene die het doet krijgt invloed.
Wie leidt het in goede banen?
